In 2020 heeft Wandelnet een nieuw wandelboekje uitgegeven: Streekpad 9. Een geheel herziene wandeling langs de Westfriese Omringdijk. Af en toe loop ik eens een stukje. 

Met de in 2020 uitgegeven eerste druk van het wandelboekje ben ik snel na de vorige etappe alweer op weg gegaan voor een volgende. Het boekje geeft twee alternatieven voor de wandeling van Lambertschaag naar Medemblik : a. over de groene kruin van de dijk of b. door de mooie dorpjes Twisk en Opperdoes. Op het kaartje staat bij dit laatste alternatief vermeld: “Toekomstige route Westfriese Omringdijk”. Dat lijkt me heel verstandig. Ik koos deze keer namelijk voor de dijk, ‘mijn dijk’, en ploegde vervolgens kilometers door hoog gras, langs nieuwsgierige schapen en in hun glimmende fecaliën. Ondertussen raasde rechts onder mij ook nog eens het verkeer over de N239 onafgebroken luidruchtig voorbij. Ik stel me zo voor dat niet iedereen dat kan waarderen. Mijn advies: neem de dorpenroute !

Het was een verademing toen ik na die eerste vier kilometer over de top van de dijk kon afdalen naar zijn voet, om verder langs de boorden van de Wieringermeer in redelijke rust het pad te vervolgen. Over het asfalt van de  Koggenrandweg, met het hoge dijklichaam als efficient geluidsscherm rechts van mij. Door de platheid van de Wieringermeer was de skyline van Medemblik een prachtig oriëntatiepunt voor het oog. Even later was ik op die horizon en kon ik de Overlekersluis passeren, waar juist een mooie demonstratie van de werking werd gegeven. Onderweg naar molen de Herder, iets verderop, passeerde ook nog eens de stoomtram die op weg ging naar Hoorn. De zon scheen volop: het zat me niet tegen.

Op een doordeweekse dag in augustus heerst er in Malmemelik een serene rust. Het was heerlijk relaxed wandelen rond de haven van dit historische stadje. Na kasteel Radboud liep ik weer even op de dijk, om dan weer snel af te dalen naar de kunstig aangelegde Vooroever. Witte strandjes, bevolkt met recreanten, lagen verstopt in nieuwe natuur. Ik passeerde bloemrijke stroken vol vlinders en waterpartijen die vol lagen met eenden en ganzen en wat al niet meer. Eilanden werden er bewoond en bevlekt door een massa aalscholvers.

Het was een plezier om dit mooie gebied te passeren en heerlijk om het laatste stuk via een schelpenpad bovenop de dijk te wandelen, met zicht op het IJsselmeer. Het licht van de zon werd steeds warmer van kleur en wierp lange schaduwen op de bloeiende grassen. Het groene torentje van de Buurtjeskerk en de masten van de vele zeiljachten waren de eindstip op de horizon. Finishplek van deze dag. Ca. 19 kilometer gelopen.

N.B. Op deze strekking kom je verschillende gemalen tegen. Een oud stoomgemaal, maar ook nieuwe gemalen. Op de website van Wandelnet zijn korte verklarende filmpjes gezet:

 Over nieuwe gemalen : klik hier  

 Over stoomgemaal 4 noorder koggen : klik hier